یکی از شاگردان علامه طباطبایی(ره) از نداشتن خشوع درنماز وعدم حضور قلب رنج می برد. به خدمت علامه(ره) رسیدوراهکاری خواست.ایشان نخست از پاسخ خودداری کردند,پس از چندبار اصرار به شاگرد خودرو کردند وفرمودند:"شما نمی توانی!" شاگرد گفت:آقا شما بفرماییدحداقل اگر کسی پرسیدبه او بگویم. علامه (ره) فرمودن
"فکردرنماز دنباله افکار شبانه روز است.کسی که صبح تا ظهربه یاد خدانبوده نمی تواند هنگام نمازیاد خدارا استمراردهد."
